Εγχείρηση καταρράκτη

Ο τρόπος που λειτουργεί το μάτι, συχνά το παρομοιάζουμε με φωτογραφική μηχανή. Με τον ίδιο τρόπο που ο φακός της φωτογραφικής μηχανής εστιάζει το φως στο φωτογραφικό φιλμ, έτσι και ο φακός του ματιού εστιάζει τις ακτίνες του φωτός επάνω στον αμφιβληστροειδή χιτώνα που βρίσκεται στο πίσω μέρος του οφθαλμού. Σε περίπτωση που ο φακός της φωτογραφικής μηχανής δεν είναι καθαρός, τότε η φωτογραφία που θα βγεί θα είναι θολή. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν θολώσει ο φυσικός φακός του ματιού, τότε μειώνεται η ευκρίνεια της εικόνας που φθάνει στον αμφιβληστροειδή χιτώνα, με αποτέλεσμα να έχουμε θάμβος οράσεως.

Αίτια εμφάνισης του καταρράκτη:
Όπως συμβαίνει σε κάθε ιστό του ανθρωπίνου σώματος, έτσι και τα παλιά κύτταρα του φακού του ματιού αντικαθίστανται συνεχώς από νέα. Με την πάροδο του χρόνου τα παλιά κύτταρα αθροίζονται μέσα στον ίδιο το φακό και δημιουργούν εμπόδιο στη διάδοση του φωτός προς τον αμφιβληστροειδή. Συνεπώς ο καταρράκτης δηλαδή η θόλωση του φακού του ματιού είναι ένα φυσικό αποτέλεσμα γήρανσής του.
Συνήθως εμφανίζεται μετά την 6η δεκαετία και η συχνότητα του αυξάνει στην 7η και 8η δεκαετία της ζωής. Σπανιότερα μπορεί να παρατηρηθεί σε νεαρούς ενήλικες ή ακόμη και σε παιδιά.
Η εμφάνισή του διαφέρει από ασθενή σε ασθενή. Μπορεί να περάσουν μήνες ή και χρόνια μέχρις ότου ο καταρράκτης να φθάσει σε σημείο που να επηρεάσει σημαντικά την όραση. Σπανιότερα μπορεί να αναπτυχθεί μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά από τραυματισμό, σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη ή άλλα μεταβολικά νοσήματα.

Συμπτώματα του καταρράκτη:
Τα συμπτώματα του καταρράκτη διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή. Γενικά τα συμπτώματα είναι:
• Μείωση της κεντρικής όρασης.
• Μειωμένη όραση τη νύχτα.
• Δυσκολία στην οδήγηση λόγω θάμβους από τα φώτα των αυτοκινήτων από το αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας ή δυσκολία στο διάβασμα.
• Ευαισθησία στο φως του ήλιου.
• Τα χρώματα φαίνονται ξεθωριασμένα.

Επάνω αριστερά (καταρράκτης): Η εικόνα είναι θολή και τα χρώματα ξεθωριασμένα.
Κάτω δεξιά (φυσιολογική όραση): Φυσιολογική ευαισθησία στην αντίθεση. Τα χρώματα
φαίνονται πιο έντονα.

Τρόποι διάγνωσης καταρράκτη:
Η διάγνωση του καταρράκτη μπορεί να γίνει μόνο μετά από μια λεπτομερή οφθαλμολογική εξέταση. Ο οφθαλμίατρος με τη χρήση της σχισμοειδούς λυχνίας εξετάζει τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του καταρράκτη (όπως την πυκνότητα) και ελέγχει αν αυτός είναι υπεύθυνος για τη μειωμένη όραση ή μήπως συνυπάρχουν άλλες παθήσεις που ευθύνονται για τη μείωση αυτή.

 
Φλοιώδης καταρράκτης  Πυρηνικός καταρράκτης

Αντιμετώπιση και θεραπεία του καταρράκτη:
Προς το παρόν δεν υπάρχει φαρμακευτική θεραπεία που να προλαμβάνει τον καταρράκτη ή να τον θεραπεύει όταν αυτός εμφανιστεί.
Η μόνη θεραπεία του είναι η χειρουργική αφαίρεση. Η απόφαση για την χειρουργική αντιμετώπιση θα γίνει από τον ασθενή και τον ιατρό μαζί και θα στηριχθεί στο βαθμό που ο καταρράκτης μειώνει την όραση και επηρεάζει τις καθημερινές δραστηριότητες του ασθενούς (οδήγηση, διάβασμα, τηλεόραση, χόμπι που απαιτούν καλή όραση, κ.ά.).
Η επέμβαση γίνεται κατά κανόνα με τοπική αναισθησία με σταγόνες και δεν απαιτείται η παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο. Η αφαίρεση του καταρράκτη γίνεται μέσα από μία μικροσκοπική τομή 1,8 χιλιοστών με τη μέθοδο της φακοθρυψίας.

Σχηματική απεικόνιση της χειρουργικής εξαίρεσης του καταρράκτη με τη μέθοδο της φακοθρυψίας.

Στη θέση του καταρρακτικού φακού τοποθετείται αναδιπλούμενος ενδοφθάλμιος φακός, ο οποίος μπαίνει μέσα στο μάτι μέσα από την μικροσκοπική τομή. H τομή αυτή είναι τόσο μικρή που παραμένει στεγανή στο τέλος της επεμβάσεως και δεν χρησιμοποιούνται ράμματα για το κλείσιμό της. Πριν την επέμβαση προηγείται η μέτρηση της διαθλαστικής δύναμης του ενδοφακού που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί.
Ο γιατρός κος Μάλλιας πραγματοποιεί την επέμβαση του καταρράκτη με μικροτομή 1,8 χιλιοστών. Αξίζει να τονιστεί ότι μέχρι πρόσφατα η συνήθης τομή για την αφαίρεση του καταρράκτη ήταν στα 2,75 ή 3 χιλιοστά και τώρα γίνεται σχεδόν στη μισή.

Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι τα εξής:
• Ταχύτατη αποκατάσταση της όρασης.
• Μείωση της πιθανότητας για μόλυνση.
• Μικρότερος μετεγχειρητικός αστιγματισμός.
• Γρηγορότερη επούλωση της τομής με λιγότερες μετεγχειρητικές ενοχλήσεις.
• Επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες μέσα σε διάστημα λίγων ημερών.

Σχηματική απεικόνιση ενδοφακού.

Πρόσφατα έχουμε στη διάθεσή μας και πολυεστιακούς ενδοφακούς με τους οποίους επιτυγχάνεται καλή όραση τόσο για μακριά, όσο και για κοντά (διάβασμα, ράψιμο) χωρίς τη χρήση διορθωτικών γυαλιών.

Μετά την επέμβαση του καταρράκτη:
Μετεγχειρητικά ο ασθενής χρειάζεται να ενσταλάζει αντιβιοτικές και αντιφλεγμονώδεις σταγόνες, συνήθως για 20 μέρες, καθώς επίσης θα πρέπει να εξεταστεί από τον ιατρό του σε τακτικά χρονικά διαστήματα για να πιστοποιηθεί η καλή μετεγχειρητική πορεία.
Η αποκατάσταση της όρασης διαφέρει από ασθενή σε ασθενή και εξαρτάται κυρίως από την πυκνότητα του καταρράκτη. Συνήθως οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν στις καθημερινές τους δραστηριότητες μετά από μερικές μέρες.
Η επέμβαση του καταρράκτη είναι από τις πιο επιτυχείς επεμβάσεις στην ιατρική, με ποσοστό επιτυχίας που φθάνει το 99%. Παρολαυτά επιπλοκές μπορούν να συμβούν σε μικρό ποσοστό. Οι περισσότερες από αυτές (αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης, αυξημένη μετεγχειρητική φλεγμονή κ.α.) αντιμετωπίζονται επιτυχώς είτε με φάρμακα είτε με επανεπέμβαση. Επιπλοκές που μπορούν να οδηγήσουν σε μόνιμη μείωση της όρασης είναι ευτυχώς πάρα πολύ σπάνιες.