Αποκόλληση Υαλοειδούς

Στο οπίσθιο μέρος του οφθαλμού ακριβώς πίσως από τον κρυσταλλοειδή φακό και μπροστά από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα βρίσκεται το υαλώδες σώμα. Πρόκειται για μία γέλη (gel) η οποία είναι διαυγής για να περνά το φως και αποτελείται κατά 98% από νερό και το υπόλοιπο από υαλουρονικό. Με την πάροδο του χρόνου η σύσταση της γέλης αλλάζει, το υαλώδες σώμα ρευστοποιείται και κάποια στιγμή αποκολλάται από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα (οπίσθια αποκόλληση υαλοειδούς). Η μέση ηλικία εμφάνισης της αποκόλλησης του υαλώδους είναι τα 60 έτη. Στους μύωπες η οπισθία αποκόλληση του υαλοειδούς συμβαίνει σε νεαρότερη ηλικία.

Όταν συμβεί αυτό ο ασθενής βλέπει λάμψεις (αστραπές) ή μαύρες κηλίδες (μυγάκια). Η αποκόλληση υαλοειδούς δεν αποτελεί κίνδυνο για την όραση μας αλλά σε περίπτωση που συνοδεύεται από επιπλοκές όπως ρωγμή και αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Για το λόγο αυτό η επίσκεψη στον οφθαλμίατρο χρειάζεται να γίνεται δίχως καθυστέρηση.

Συμπτώματα της αποκόλλησης του υαλοειδούς:
• Διαταραχή της όρασης.
• Μυωψίες (μυγάκια).
• Φωτοψίες (αστραπές).

Οι μυωψίες είναι αποτέλεσμα θολεροτήτων που εμφανίζονται στην υαλοειδική κοιλότητα από την ρευστοποίηση του υαλοειδούς. Οι θολερότητες αυτές δημιουργούν σκιά στον αμφιβληστροειδή χιτώνα και το χαρακτηριστικό τους είναι ότι μετακινούνται με την κίνηση του βλέματος. Οι φωτοψίες δημιουργούνται από την μηχανική έλξη του υαλοειδούς στον αμφιβληστροειδή χιτώνα σε περιοχές όπου υπάρχουν συμφύσεις. Tα συμπτώματα της αποκόλλησης του υαλοειδούς συνήθως εξασθενούν με τον χρόνο. Οι ασθενείς με τα παραπάνω συμπτώματα χρειάζεται απαραιτήτως να εξεταστούν από οφθαλμίτρο. Κατά την εξέταση προηγείται η διαστολή της κόρης του οφθαλμού με κολλύρια και κατόπιν γίνεται από τον γιατρό ενδελεχής βυθοσκόπηση με κατάλληλους εξεταστικούς φακούς. Είναι καθοριστικής σημασίας να αποκλειστεί η ύπαρξη ρωγμής ή ρωγμών του αμφιβληστροειδούς χιτώνα καθώς επίσης και ύπαρξη αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς.

Θεραπεία της αποκόλλησης του υαλοειδούς:
Για την περίπτωση της αποκόλλησης υαλοειδούς δεν υπάρχει θεραπεία. Τα συμπτώματα υποχωρούν σταδιακά.

Σε περίπτωση ανεύρεσης ρωγμής χρειάζεται να γίνει είτε εφαρμογή φωτοπηξίας με Argon Laser γύρω από την περιοχή της ρωγμής είτε εφαρμογή κρυοπηξίας, ενώ όταν υπάρχει αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς χρειάζεται να γίνει χειρουργική επέμβαση.