Στικτή Κερατίτιδα

Ο κερατοειδής είναι ένας διαφανής χιτώνας. Είναι ανάγγειος ιστός και παίζει τον κυριότερο ρόλο στη διαθλαστική λειτουργία του ματιού, δηλαδή στην εστίαση των αντικειμένων στον αμφιβληστροειδή.

Η φλεγμονή του κερατοειδούς ονομάζεται κερατίτιδα και είναι δυνατόν να οφείλεται:
• Σε μόλυνση από βακτήρια, μύκητες, πρωτόζωα ή ιούς.
• Σε χημικά εγκαύματα κερατοειδούς από οξέα ή βάσεις.
• Σε αντίδραση του κερατοειδούς σε χρησιμοποιούμενα κολλύρια (αντιϊκα κολλύρια, αντιβιοτικά ευρέος φάσματος, τοπικά αναισθητικά).
• Σε φυσικά αίτια για παράδειγμα η έκθεση πολύ ώρα σε υπεριώδη ακτινοβολία, όπως συμβαίνει σε χιονοδρόμους που δεν φορούν γυαλιά ή σε αυτούς που εργάζονται με ηλεκτροσυγκόλληση ή οξυγονοκόλληση, χωρίς προστατευτικά γυαλιά.
• Σε μηχανικό τραυματισμό και ξένα σώματα στον κερατοειδή.
• Σε διαταραχή της νεύρωσης του κερατοειδούς από το τρίδυμο νεύρο (Νευροπαραλυτική κερατίτιδα), η οποία προκαλείται συνήθως από διατομή του νεύρου, λόγω τραύματος ή εγχείρησης.
• Σε έκθεση του κερατοειδούς, λόγω αδυναμίας σύγκλεισης των βλεφάρων.
• Σε διαταραχή έκκρισης των δακρύων με αποτέλεσμα τη σημαντική ξηροφθαλμία (σε αβιταμίνωση Α, σε σύνδρομο Sjogren).

Τα κυριότερα συμπτώματα μιας κερατίτιδας είναι:
• Αίσθημα ξένου σώματος και έντονος πόνος.
• Φωτοφοβία.
• Αντανακλαστική υπερέκκριση δακρύων.
• Μείωση της όρασης, λόγω της θόλωσης του κερατοειδούς.
• Έγχρωμη άλως, η οποία οφείλεται στο αναπτυσσόμενο λόγω φλεγμονής οίδημα του κερατοειδούς.
• Περικεράτια ένεση (υπεραιμία των αγγείων του σκληροκερατοειδούς ορίου), η οποία ευθύνεται για την εικόνα του κόκκινου ματιού.

Η επιφανειακή στικτή κερατίτιδα είναι η καταστροφή μικρών ομάδων κυττάρων στην επιφάνεια του κερατοειδή (επιθήλιο) , που μπορεί να προκληθεί από πολλά αίτια, όπως:
• Ηλεκτροκόλληση.
• Χρήση κολλυρίων (κυρίως των συντηρητικών τους).
• Χημικές ουσίες.
• Παρατεταμένη χρήση φακών επαφής.
• Λοιμώδεις επιπεφυκίτιδες.

Η διάγνωση γίνεται κατά την οφθαλμολογική εξέταση, με την χρήση ουσιών όπως η φλουροσεϊνη η οποία χρωματίζει τον κερατοειδή και τον επιπεφυκότα όταν υπάρχει βλάβη στο επιθήλιο.

Η θεραπεία είναι τοπική και συνίσταται στην χρήση τεχνητών δακρύων τα οποία αντικαθιστούν εν μέρη την φυσιολογική παραγωγή. Σήμερα υπάρχουν πολλών ειδών τεχνητά δάκρυα από τα οποία μπορούμε να εκλέξουμε το κατάλληλο για κάθε ασθενή. Τα τεχνητά δάκρυα χωρίς συντηρητικά προτιμούνται γιατί με τον τρόπο αυτόν αποφεύγεται ο ερεθισμός του επιθηλίου του επιθηλίου. Τα φάρμακα χορηγούνται υπό μορφή σταγόνων, ζελέ ή αλοιφής.

Τέλος η συστηματική και τοπική χρήση βιταμίνης Α βοηθά στην ανάπλαση και του πάσχοντος επιθηλίου από την ξηρότητα ελαττώνοντας σημαντικά τα συμπτώματα και κυρίως το αίσθημα του ξένου σώματος, τον κνησμό και το κάψιμο.